Dit werk uit 1927 is wellicht Smits’ laatste grote landschap, geschilderd in het jaar vóór zijn overlijden. Het vertoont weer een wijde hemel boven de zeer lage horizon, waarop het nietige mensenbedrijf zich afspeelt. Maar anders dan in de vroegere zondoorlichte landschappen zien we hier een lage onheilspellende donkere wolk naderen. Een ander verschil is dat de schilderwijze weer ‘dun’ en niet meer pasteus is.