Een beerkar is een getrokken twee- of driewielige kar met een gesloten kist of ton voor het transport van vloeibare mest.
Er kunnen drie hoofdvormen onderscheiden worden: de beerkar met een vaste beerbak, de beerkar met een semi-vast gemonteerde beerbak en deze met een los giervat of een losse beerton.
Het ontstaan van de beerkar kan niet met zekerheid bepaald worden. Wel weet men dat de bemesting van akkers en weiden met vloeibare mest reeds in de middeleeuwen toegepast werd. Het gebruik van de beerkar zou in de eerste plaats in de stedelijke context ontstaan zijn en pas later op het platteland verspreid zijn geraakt.
Een beerkar met vaste bak is een twee- of driewielige kar met een vaste kistvormige beerbak. Dit type beerkar is doorgaans een kipbare kar. Het model met twee wielen heeft vaak eenzelfde constructieve opbouw als de gewone aardkar, waarbij de berriebomen van het inspan draaiend rond een spil aan de buitenzijde van het berriestel zijn gemonteerd. Via een vierkante opening aan de bovenzijde werd de vloeibare mest vanuit de beerput overgeschept of gepompt. Eens op de akker of weide werd de beer via een opening aan de achterzijde verspreid over de grond.