De Kempen in de Tour

De Kempen in de Tour

Er is geen detail informatie beschikbaar

Het is zomer, dan is het tijd voor de Tour de France!

Neem een glas wijn of pastis, snij wat blokjes kaas en salami en zet je voor de televisie om te genieten van de landschappen en de koers. 

Als voorsmaakje vind je in deze expo een bloemlezing van renners uit de Kempen die de voorbije 107 edities hebben geschitterd op Franse wegen.

Beginnen doen we met Rik I, Rik Van Steenbergen (°Arendonk 1924 - Antwerpen 2003), viervoudig ritwinnaar in de Tour. 

De echte fans van Herman Vanspringel (°Ranst 1943- Bouwel, 2022) weigeren het onderwerp van de Tour van 1968 aan te snijden. Want dat is de Tour de France die Vanspringel verloor ... op de laatse dag. In de afsluitende tijdrit reed de Nederlander Jan Janssens hem toen onverwacht uit het geel. 38 seconden kwam Herman te kort voor eeuwige roem in Parijs.

De Tour zou hij niet winnen. De groene trui wel: in 1973 slaagde de Grobbendonkenaar erin om als niet-sprinter en zonder ritzege het puntenklassement te winnen. 

 

Sus Verhaegen (°Pulle 1948) uit Grobbendonk stond een keer aan de start van de Tour: in 1976. Het jaar dat Lucien Van Impe zijn bolletjestrui inruilde voor een gele trui en de Tour won.

Na zijn wielercarrière werd hij de bezieler van het Kempense wielermuseum in Grobbendonk. Door zijn connecties in het wielermilieu slaagde hij erin een indrukwekkende verzameling op te bouwen. Verhaegen ontvangt de bezoekers in het museum en vertelt met plezier verhalen over de koers.

Jos Spruyt (°Viersel 1943) was een van de trouwe luitenanten die Eddy Merckx mee aan vijf eindoverwinningen in de Tour hielp. Ondanks Merckx in de ploeg wist hij zelf ook drie ritten in de Tour te winnen. 

Ook Jos Huysmans (°Beerzel 1941-2012) fietste jarenlang in de ploeg van Merckx: van 1970 tot het einde van zijn carrière. En ook nadien blijf hij zijn kopman trouw. Hij werkte 27 jaar in de fietsenfabriek van de Kannibaal.

In de Tour wist hij twee ritten te winnen: in Besançon in 1968 en in Colomiers in 1972.

En nog een Kempenzoon die jarenlang trouw aan de zijde van Eddy Merckx reed: Vic Van Schil (°Nijlen 1939-2009). Op sporza.be staat een mooi verhaal over Van Schil: de man die zelfs zijn kopman de meet zou overdragen als die zijn been brak.

Vic Van Schil stond 11 keer aan de start van de Tour, 10 keer reed hij de wedstrijd uit. 

Staf Van Roosbroeck (°Hulshout 1948) won in een tijd dat Eddy Merckx alles won meer dan 70 koersen bij de profs, waaronder Kuurne-Brussel-Kuurne in 1972.

Hij kwam twee keer aan de start van de Tour, maar wist geen rit te winnen. Dat deed hij wel in de Giro d'Italia van 1973.

 

 

 

 

Ward Sels (°1941 Vorselaar) is een van de strafste debutanten uit de Tourgeschiedenis. In 1964 won hij bij zijn eerste deelname meteen vier ritten. Zijn snelle benen zouden hem later nog aan drie ritzeges helpen in de Tour en vele andere overwinningen. 

Daniel Willems (°Herentals 1956-Vorselaar 2016) was eind jaren 1970 een van de beste Belgische jeugdrenners. De Belgische wielerfans hoopten dat de nieuwe Merckx was opgestaan.

Willems won vier ritten in de Tour en sloot de Tour van 1982 af op de 7de plaats. Nadien kon hij de te hoge verwachtingen niet meer inlossen. 

Samen met Rik Van Steenbergen zorgde Louis Proost (Halle, 1935 - Lier 2009) in 1957 voor een van de hoogtepunten uit de Kempense wielergeschiedenis. Ze werden dat jaar in Waregem allebei wereldkampioen: Proost bij de amateurs en Rik I bij de profs.

In de Tour wist Louis Proost in 1960 de rit naar Millau te winnen. 

 

Afsluiten doen we met de meest succesvolle Kempenaar op Franse wegen: Rik Van Looy (°1933). Geboren in Grobbendonk, maar beroemd geworden als de Keizer van Herentals.

Hij had al een uitgebreid palmares in de klassiekers toen hij in 1962 pas op zijn 29ste debuteerde in de Tour. De Tour was zelfs speciaal voor hem naar de Kempen afgezakt met twee ritaankomsten in Herentals. Een rit in lijn en een ploegentijdrit: gewonnen door de Flandria-ploeg van Rik Van Looy. Enkele dagen later moest de Keizer helaas opgeven na een aanrijding met een motard.

In 1963 kwam hij terug naar de Tour en nam hij revanche met 4 ritzeges. In Parijs stond hij met de groene trui van het puntenklassement op het podium.