De St.-Waldetrudiskerk (in de volksmond 'Bovenkerk') is sinds 1936 een beschermd monument. De naam komt van het kapittel van de kanunnikessen van Bergen, dat door de Heilige Waldetrudis (een Merovingische prinses) werd gesticht in de 7de eeuw. Dit kapittel bezat lange tijd de tienderechten te Herentals. De toren is het enige overblijfsel van een kerk uit de 14de eeuw, en is 33 meter hoog. De rest van de kerk dateert uit de 15e eeuw. Het is een niet-klassiek voorbeeld van Brabantse gotiek. De manier waarop de kruisribbengewelven van het schip (1453) en van het koor (1417) worden geschraagd is bijna uniek in de wereld. De bakstenen muur aan de oostzijde werd tijdens de periode 1607-1646 opgetrokken. De sacristie dateert uit 1785.

De toren werd na een storm herbouwd in 1606-1607. Vervolgens werd de spits door een brand verwoest in 1769. Deze werd aanvankelijk vervangen door een klokvormige bekroning en in 1901 door de huidige naaldspits.